opowiadać brednie

См. также в других словарях:

• brednia — ż I, DCMs. bredniani; lm D. bredniani zwykle w lm «bzdury, niedorzeczności» Niestworzone, wierutne brednie. Mówić, opowiadać brednie …   Słownik języka polskiego

• brednia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. bredniani {{/stl 8}}{{stl 7}} rzecz nieprawdziwa i niepoważna, nielogiczna, bałamutna, wprowadzająca w błąd; bzdura, bałamuctwo, niedorzeczność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opowiadać brednie o swoich kawalerskich… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pleść banialuki — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić rzeczy nieprawdziwe, nieprawdopodobne, opowiadać brednie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś plecie banialuki o czymś, o kimś. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pleść [i syn.] androny — {{/stl 13}}{{stl 33}} wygłaszać, opowiadać brednie, głupstwa; mówić od rzeczy :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ktoś plecie, prawi, wygaduje androny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… …   Słownik języka polskiego

• głodny — pot. Mówić, opowiadać, wstawiać, wciskać, zalewać, zasuwać, wulg. pieprzyć głodne kawałki «mówić, opowiadać bzdury, brednie; także: zmyślać, kłamać»: Ale niech mi pan nie wciska głodnych kawałków, że to wasza sprawa wewnętrzna! M. Bielecki,… …   Słownik frazeologiczny

• zalać — dk Xb, zalaćleję, zalaćlejesz, zalaćlej, zalaćlał, zalaćlali a. zalaćleli, zalaćany zalewać ndk I, zalaćam, zalaćasz, zalaćają, zalaćaj, zalaćał, zalaćany 1. «lejąc płyn pokryć nim coś całkowicie, pogrążyć w nim coś; o płynie, wodzie, rzece:… …   Słownik języka polskiego

• bezsens — m IV, D. u, Ms. bezsenssie; lm M. y «brak sensu, uzasadnienia, logiczności w czymś, niedorzeczność, nonsens, absurd, bezsensowność; zwykle w lm: coś bezsensownego, brednie» Bezsens postępowania, czynu, sytuacji. Coś jest bezsensem. Mówić,… …   Słownik języka polskiego

• farmazon — m IV, DB. a, Ms. farmazononie; lm M. ci farmazononi, te y, DB. ów 1. pot. «oszust, szalbierz, błazen» 2. tylko w lm, MB. y pot. «głupstwa, androny, brednie» Pleść, opowiadać farmazony. 3. przestarz. «liberał, niedowiarek, wolnomyśliciel, jakobin» …   Słownik języka polskiego

• bajdurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, bajdurzyćrzę, bajdurzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 7}} opowiadać, zwykle rozwlekle, rzeczy pozbawione sensu, głupoty, bajdy, brednie; ględzić, bredzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bajdurzyć o dawnych czasach. Bajdurzyć o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• duby smalone — {{/stl 13}}{{stl 7}} coś niedorzecznego, bezsensownego, głupiego; brednie, bzdury, androny (najczęściej w połączeniu z czasownikami {{/stl 7}}{{stl 8}}pleść, prawić, opowiadać {{/stl 8}}{{stl 7}}itp.) <rus.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień